Amazigh Spring, een project van BOZAR en Moussem, focust op de cultuur en de strijd van de Amazigh, de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika. In dit kader presenteren we de kortfilm Bab Sebta van regisseur en beeldend kunstenaar Randa Maroufi.
De film zal op deze pagina tijdelijk te bekijken zijn vanaf 10 januari 10u tot 17 januari 24u (alleen in België).
> video - click 'rent' - promo code = sebta
Bab Sebta (FIDLab 2018) is de Arabische naam van Ceuta, een Spaanse enclave in Marokko. Letterlijk betekent het "de deur van Ceuta". Als je door die deur gaat, kom je Europa binnen. Regisseur Randa Maroufi richt zich op de parallelle economie en de machtsstrijd die zich in deze geografische rariteit afspeelt. De setting? Kleine grensoverschrijdende uitwisselingen van allerlei aard, min of meer legaal. De omgeving? Een grens die wordt voorgesteld door een vlak, schijnbaar theatraal oppervlak, met lijnen op de vloer om verschillende functies en gebieden af te bakenen, waarvan de grijstinten het blanco oppervlak van een schoolbord oproepen dat wacht om beschreven te worden. En als medium kiest Maroufi voor een traag en ritueel ballet, getoond vanuit een dubbel perspectief: vanaf de grond, op een menselijke schaal; en van bovenaf, als de blik
van een cartograaf die ruimtes structureert en administratieve en praktische verdelingen aangeeft, zoals een bewakingshelikopter. De camera gaat van het ene naar het andere gezichtspunt. De beelden dwalen langs oneindige lijnen van mensen die bezig zijn met het samenstellen van kleurrijke uitpuilende bundels, het verstoppen van voedsel of het doorlopen van controleposten. Het is een eindeloze stroom van koekjes, elektrische apparaten, gevouwen, opgerolde of opgestapelde kleding, tussen allerlei goederen. We volgen elke beweging, al deze verschillende gebeurtenissen op eenzelfde plek, als in een krioelend fresco. Deze rigoureuze choreografie van lichamen, van individuele en collectieve gebaren, wordt off screen verrijkt door de verhalen van smokkelaars of douanebeambten, en door politieberichten, de onuitgesproken tragedies . Deze reenactement, vertolkt door de echte smokkelaars wordt een soort epos dat een geopolitieke cartografie blootlegt. - (Nicolas Féodoroff)
Randa Maroufi (°1987, Casablanca) is afgestudeerd aan het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten, Tetouan, Marokko (2010) en de Ecole des beuax-arts, Angers, Frankrijk (2013). Ze behaalde ook een diploma aan Le Fresnoy - Studio National des Arts Contemporains, Tourcoing, Frankrijk (2015). Randa Maroufi was in 2017 - 2018 artiest-lid van de Franse Academie voor Beeldende Kunsten in Madrid in Casa de Velázquez.
Ze behoort tot de generatie die is opgegroeid in een tijdperk dat wordt gedomineerd door beeld, en verzamelt deze met evenveel gretigheid als achterdocht, en stelt onophoudelijk hun waarheidsgetrouwheid in vraag. Ze stelt haar dubbelzinnige ficties liever in dienst van de realiteit en werkt rond de openbare ruimte en de genderproblematiek, waarvan ze de mechanismes ontrafelt.
Amazigh Spring, een project van BOZAR en Moussem, focust op de cultuur en de strijd van de Amazigh, de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika. In dit kader presenteren we de kortfilm Bab Sebta van regisseur en beeldend kunstenaar Randa Maroufi.
De film zal op deze pagina tijdelijk te bekijken zijn vanaf 10 januari 10u tot 17 januari 24u (alleen in België).
> video - click 'rent' - promo code = sebta
Bab Sebta (FIDLab 2018) is de Arabische naam van Ceuta, een Spaanse enclave in Marokko. Letterlijk betekent het "de deur van Ceuta". Als je door die deur gaat, kom je Europa binnen. Regisseur Randa Maroufi richt zich op de parallelle economie en de machtsstrijd die zich in deze geografische rariteit afspeelt. De setting? Kleine grensoverschrijdende uitwisselingen van allerlei aard, min of meer legaal. De omgeving? Een grens die wordt voorgesteld door een vlak, schijnbaar theatraal oppervlak, met lijnen op de vloer om verschillende functies en gebieden af te bakenen, waarvan de grijstinten het blanco oppervlak van een schoolbord oproepen dat wacht om beschreven te worden. En als medium kiest Maroufi voor een traag en ritueel ballet, getoond vanuit een dubbel perspectief: vanaf de grond, op een menselijke schaal; en van bovenaf, als de blik
van een cartograaf die ruimtes structureert en administratieve en praktische verdelingen aangeeft, zoals een bewakingshelikopter. De camera gaat van het ene naar het andere gezichtspunt. De beelden dwalen langs oneindige lijnen van mensen die bezig zijn met het samenstellen van kleurrijke uitpuilende bundels, het verstoppen van voedsel of het doorlopen van controleposten. Het is een eindeloze stroom van koekjes, elektrische apparaten, gevouwen, opgerolde of opgestapelde kleding, tussen allerlei goederen. We volgen elke beweging, al deze verschillende gebeurtenissen op eenzelfde plek, als in een krioelend fresco. Deze rigoureuze choreografie van lichamen, van individuele en collectieve gebaren, wordt off screen verrijkt door de verhalen van smokkelaars of douanebeambten, en door politieberichten, de onuitgesproken tragedies . Deze reenactement, vertolkt door de echte smokkelaars wordt een soort epos dat een geopolitieke cartografie blootlegt. - (Nicolas Féodoroff)
Randa Maroufi (°1987, Casablanca) is afgestudeerd aan het Nationaal Instituut voor Schone Kunsten, Tetouan, Marokko (2010) en de Ecole des beuax-arts, Angers, Frankrijk (2013). Ze behaalde ook een diploma aan Le Fresnoy - Studio National des Arts Contemporains, Tourcoing, Frankrijk (2015). Randa Maroufi was in 2017 - 2018 artiest-lid van de Franse Academie voor Beeldende Kunsten in Madrid in Casa de Velázquez.
Ze behoort tot de generatie die is opgegroeid in een tijdperk dat wordt gedomineerd door beeld, en verzamelt deze met evenveel gretigheid als achterdocht, en stelt onophoudelijk hun waarheidsgetrouwheid in vraag. Ze stelt haar dubbelzinnige ficties liever in dienst van de realiteit en werkt rond de openbare ruimte en de genderproblematiek, waarvan ze de mechanismes ontrafelt.
