Niet zo lang geleden schreef auteur en juriste Rachida Lamrabet op vraag van KVS, en het Goethe-Institut Washington een tekst: een monoloog voor een filmpersonage. Naar aanleiding van die tekst en een interview over de film kwam ze in een hetze terecht die leidde tot haar ontslag. Kan niet in België in de 21e eeuw, denkt u? Fout. Kan wel. Wat staat er op het spel?
Intussen werkt Lamrabet aan het essay Zwijg, ‘allochtoon’ dat zal verschijnen bij EPO en cureert ze een avond in KVS: Rachida Lamrabet spreekt. Met Nadia Fadil, Annelies Verbeke, JuniorCesar, Joke Van Leeuwen, Michael De Cock en tal van anderen.
De kunsten en de kunstenaar zwijgen niet. Ze zijn vrij. Altijd en overal.
De kunsten- en literaire sector laat van zich horen. Lees hier de reflecties en reacties van cultuurmakers, opiniemakers, auteurs.
Rachida Lamrabet is auteur en juriste. In 2006 won ze de Kif Kif Literatuurprijs met het kortverhaal Mercedes 207. In 2007 publiceerde ze haar debuutroman Vrouwland, die bekroond werd met de Vlaamse Debuutprijs. Een jaar later volgde de verhalenbundel Een Kind van God, waarvoor ze de BNG Nieuwe Literatuurprijs in de wacht sleepte. Voor het Vlaams-Nederlands Huis deBuren schreef Lamrabet in 2009 twee radioboeken: Het meisje en de kat en Kikker. In 2011 verscheen haar roman De man die niet begraven wilde worden bij uitgeverij De Bezige Bij. Verschillende van Lamrabets romans werden vertaald naar het Duits. In 2013 publiceerde ze een verhaal in de bundel Verre Vrienden: nieuwe pennen en penselen in de jeugdliteratuur, een uitgave van Davidsfonds. Intussen schreef ze ook theaterteksten. De eerste was Belga (2007), een productie van ’t Arsenaal met Mourade Zeguendi, Lotte Heijtenis en Mostafa Benkerroum in de cast. Deze tekst werd genomineerd voor de Vijfjaarlijkse Prijs voor Podiumteksten van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde (KANTL). Op vraag van Laika schreef ze Zetels van Goud (2012), een voorstelling voor jong publiek die vier jaar lang succesvol toerde langs scholen en culturele centra in Vlaanderen. De voorstelling De handen van Fatma (t,arsenaal 2014) was gebaseerd op teksten van Rachida Lamrabet, Fikry El Azzouzi, Michael De Cock en Birsen Taspinar. In 2016 schreef ze de tekst voor de film Deburkanisation, die verscheen in 2017. Sinds 16 jaar werkte Rachida Lamrabet ook als juriste voor het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, dat in 2016 werd omgedoopt tot Unia. Op 31 maart 2017 verloor ze er haar job, in de nasleep van de politieke hetze over het werk Deburkanisation en wat ze daarover had verteld in een interview met het weekblad Knack.
PRAKTISCH
Achteraf serveren we een maaltijd met soep, brood en andere lekkere hapjes (iftar). Dit is inbegrepen in de toegangsprijs van €5.
Niet zo lang geleden schreef auteur en juriste Rachida Lamrabet op vraag van KVS, en het Goethe-Institut Washington een tekst: een monoloog voor een filmpersonage. Naar aanleiding van die tekst en een interview over de film kwam ze in een hetze terecht die leidde tot haar ontslag. Kan niet in België in de 21e eeuw, denkt u? Fout. Kan wel. Wat staat er op het spel?
Intussen werkt Lamrabet aan het essay Zwijg, ‘allochtoon’ dat zal verschijnen bij EPO en cureert ze een avond in KVS: Rachida Lamrabet spreekt. Met Nadia Fadil, Annelies Verbeke, JuniorCesar, Joke Van Leeuwen, Michael De Cock en tal van anderen.
De kunsten en de kunstenaar zwijgen niet. Ze zijn vrij. Altijd en overal.
De kunsten- en literaire sector laat van zich horen. Lees hier de reflecties en reacties van cultuurmakers, opiniemakers, auteurs.
Rachida Lamrabet is auteur en juriste. In 2006 won ze de Kif Kif Literatuurprijs met het kortverhaal Mercedes 207. In 2007 publiceerde ze haar debuutroman Vrouwland, die bekroond werd met de Vlaamse Debuutprijs. Een jaar later volgde de verhalenbundel Een Kind van God, waarvoor ze de BNG Nieuwe Literatuurprijs in de wacht sleepte. Voor het Vlaams-Nederlands Huis deBuren schreef Lamrabet in 2009 twee radioboeken: Het meisje en de kat en Kikker. In 2011 verscheen haar roman De man die niet begraven wilde worden bij uitgeverij De Bezige Bij. Verschillende van Lamrabets romans werden vertaald naar het Duits. In 2013 publiceerde ze een verhaal in de bundel Verre Vrienden: nieuwe pennen en penselen in de jeugdliteratuur, een uitgave van Davidsfonds. Intussen schreef ze ook theaterteksten. De eerste was Belga (2007), een productie van ’t Arsenaal met Mourade Zeguendi, Lotte Heijtenis en Mostafa Benkerroum in de cast. Deze tekst werd genomineerd voor de Vijfjaarlijkse Prijs voor Podiumteksten van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde (KANTL). Op vraag van Laika schreef ze Zetels van Goud (2012), een voorstelling voor jong publiek die vier jaar lang succesvol toerde langs scholen en culturele centra in Vlaanderen. De voorstelling De handen van Fatma (t,arsenaal 2014) was gebaseerd op teksten van Rachida Lamrabet, Fikry El Azzouzi, Michael De Cock en Birsen Taspinar. In 2016 schreef ze de tekst voor de film Deburkanisation, die verscheen in 2017. Sinds 16 jaar werkte Rachida Lamrabet ook als juriste voor het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding, dat in 2016 werd omgedoopt tot Unia. Op 31 maart 2017 verloor ze er haar job, in de nasleep van de politieke hetze over het werk Deburkanisation en wat ze daarover had verteld in een interview met het weekblad Knack.
PRAKTISCH
Achteraf serveren we een maaltijd met soep, brood en andere lekkere hapjes (iftar). Dit is inbegrepen in de toegangsprijs van €5.
