Het politieke systeem van de Libanese republiek is, vergeleken met vele andere landen, bijzonder complex. De verschillende religieuze gemeenschappen nemen een prominente plaats in, in de politieke instellingen van het land. Maar liefst achttien officieel erkende obediënties oefenen zo niet alleen indirecte macht uit, maar geven vorm aan de staat. Hun macht werd in de grondwet verankerd. Zowel politieke mandaten als posten in de ambtenarij worden tussen deze gemeenschappen verdeeld. Deze politieke evenwichtsoefening kent heel wat voor- en tegen- standers. Enerzijds zou het systeem een extreme vorm van communitarisme in de hand werken, waarbij het algemeen belang vaak opgeofferd wordt aan particuliere belangen. Anderzijds garandeert het volgens velen juist civiele vrede en zou elke verstoring van dit precaire evenwicht tot dramatische gevolgen kunnen leiden, zoals de burgeroorlog (1975-1990).
De Libanese situatie wordt bovendien nog complexer door de grote instroom van vluchtelingen uit de omringende landen. Er wonen vandaag in Libanon 500.000 Palestijnse en 1 miljoen Syrische vluchtelingen.
Drie vooraanstaande denkers gaan in debat over de vooren nadelen van het Libanese politieke model.
Dyab Abou Jahjah, geboren in Libanon in 1971 is schrijver, columnist en activist. Hij studeerde politieke wetenschappen aan de université catholique de Louvain in Louvain la Neuve. In 2000 richtte hij de Arbisch Europese Liga (AEL) op. Hij schreef onder andere Tussen twee werelden, Dagboek Beiroet Brussel, De Stad is van ons, en het fel gecontesteerde Pleidooi voor radicalisering. Hij schrijft een wekelijkse column in De Standaard en is voorzitter van de burgerrechtenbeweging Movement X.
Jorn De Cock (º1971) werkt als onafhankelijk Midden-Oosten-correspondent en publiceert zijn artikels in De Standaard, de Volkskrant, Trouw en Der Tagesspiegel. Hij woont sinds 2011 in Beiroet, na een gedwongen vertrek uit zijn vorige standplaats, Damascus. Naast zijn reportagewerk schreef hij twee boeken over de Arabische wereld: Arabische Dageraad en Arabische Lente, een reis tussen revolutie en fatwa. Momenteel werkt hij aan een boek over Libanon en de Levant tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Fawwaz Traboulsi is Professor geschiedenis en politiek aan de Lebanese American University, Beirut. Hij schreef uitvoerig over de Arabische geschiedenis, politiek, sociale bewegingen en populaire cultuur. Hij heeft talrijke publicaties op zijn naam staan, waaronder A History of Modern Lebanon (2007) en vertaalde verschillende boeken naar het Arabisch, waaronder werk van Edward Said, Karl Marx, John Reed, Antonio Gramsci, Isaac Deutscher, John Berger, Etel Adnan en Saidi Yusuf.